Sabah gazetesinden Tuba Kalçık’a konuşan Işın Karaca’nın röportajından kıymetli kısımlar…

EVLİLİK

Kimse boşanmak için evlenmiyor. Ben daima memnun bir yuvam olsun diye çok uğraştım. Artık Can’la (Yapıcıoğlu) bunu yakaladım şükür. Aile benim için çok değerli. Müzik bölümündeyim fakat ben gelenekçi bir bayanım, kız çocuğum var. Belirli kıymet yargılarını ve normlarını taşıyorum. Evlilik kurumuna da bu yüzden çok değer veriyorum.

CİNSİYETSİZLİK AKIMI

Cinsiyetsizlik akımı üzere çocuklar için tehlike taşıyan durumlar oluştu. Ben bir anneyim. Evladımı korumak için elimden geleni yapıyorum. Urla’ya taşındım, çocuğum çocuk üzere büyüsün diye. Denetimci bir tarafım da var. Teknoloji çok süratli ilerliyor, toplumsal medyadan her şeyi görüyor. Ne izlediklerine dikkat etmek zorundayız.

ÇOCUKLARIMIZI KORUMAK ZORUNDAYIZ

Allah korusun. Ne yazık ki dünyada cinsiyetsizlik akımı önemli bir tehlike arz ediyor. Neden kız erkek, erkek kız üzere giyiniyor? Anlamak mümkün değil. Amerika’da çekilen görüntüleri izleyince dehşete düşüyorum. Etrafımızda hiç yok şükürler olsun. Bizim ülkeye sıçramasın da… Küçük yaşta cinsiyet değiştirip, sonra pişman olanları da okuyoruz medyadan. Çocukların elinden telefonu almak gerekiyor. O bağı katıca, hayat nasıl olağanlaşacak, göreceksiniz. Ben o denli yapıyorum. Çocuklarımızı korumak zorundayız. Ebeveynler çocukların ne izlediğini takip etmek zorunda.

FİLİSTİN’DE TOPLU KATLİAM YAŞANIYOR

Toplu katliam yaşanıyor. Bunu yaşatanlar cehennemin kapısında sürünsünler… Çocuklar ölüyor ya… Ben Kıbrıs’lıyım. Savaş yaşamış bir aileden geliyorum. Bizim de topraklarımız işgal edilmişti, ailem İngiltere’ye göç etmek zorunda kaldı. Filistinlilerin de toprakları işgal edildi. Onların acısını yakından hissediyorum. O kadar çok üzülüyorum ki yaşananlardan dolayı, bu yüzden tabibim televizyonu izlememi yasakladı. Sıhhatim çok etkileniyor. Zelzele periyodunda de çok etkilendim ve hastalığım süratli ilerledi. Ailem bu yüzden haber izlememi bile istemiyor.

SANATÇIDAN DOST OLMAZ

Sanatçıdan dost olmaz, arkadaş olur. Ben vaktinde çok dostluk yaptım lakin bunun karşılığı arkadaşlık oldu. Bu da adil değil. Ben daima sanat dünyasında makûs gün dostu oldum. Makus gün dostları düzgündür. (Saçkıran hastalığına yakalandığımda) daldan çok arayan oldu, geçmiş olsun diye ancak o kadar. Bir kez telefon açtı birden fazla lakin o kadar. Gerisi gelmedi. Dramla, kötülükle beslenen bir bölümdeyim. Kulağıma birtakım meslektaşlarımın ‘Beter olsun’ dedikleri bile geldi. Çok üzücü alışılmış… İnsanlığa yakışmaz bu. Ne oldum değil, ne olacağım diyeceksin. Hayat beşere o denli tokat atar ki. İnsan şunu da anlıyor, en büyük dost da, en büyük düşman da insanın kendisidir. İnsan ne yaparsa kendine yapıyor…