Yeni Şafak müellifi Ersanel, 7 Ekim öncesine kadar bölgede yürütülen “İsrail ile normalleşme” sürecinde Türkiye’nin pozisyonuna dikkat çekti. Ersanel, “Şartlar değişse de normalleşilmeyecek ülkeler listesi” vurgusunda bulunurken İsrail’in Türkiye aleyhindeki planlarını hatırlattı.

“ŞARTLAR DEĞİŞSE DE NORMALLEŞİLMEYECEK ÜLKELER LİSTESİ!”

İsrail daima yeni kan hesapları açtığından, vadesi çoktan dolmuş, yüklü ve eski hesapları kapatmadan bu işin bitmeyeceğini anlayamıyoruz…

Seneler geçtikçe, ‘inişli-çıkışlı’ diye kibarlaştırarak söz edilen Tel Aviv-Ankara hikayesi, her keresinde daha büyük duvarlara çarpıyor…

Bizim de cürmümüz var. Ders almıyoruz…

‘One minute’ olayı üzerinden geçen 14 yılın sonunda tekrar ısınmaya başlayan bağlar bu sefer tahminen 25 yıl boyunca donacak. Hiç sakıncası yok. Lakin diyelim 20 yıl sonra, Batı’nın bir diğer kazığı, “diplomaside duygusallık yoktur, çıkarlar vardır” ruhsuz mottosunu içeriden ve dışarıdan önümüze tekrar sürdüklerinde, bu sefer kanlı bebek patiklerini hızlarına çarpacak mıyız?
“Hiç kuşkunuz olmasın, bir daha asla” ise bu soruya yanıtınız, kusura bakmayın, benim kuşkularım var!

ÇÜNKÜ SİCİLİMİZ ÖYLE…

Türk-İsrail bağlantılarının 90’lı yıllar macerası farklı bir olay olarak çok tartışıldı, hâlâ konuşuluyor, gizli kalan tarafları ve hatta ‘mirası’ olduğu iddia ediliyor…

Derin bağdı. Hesabı soruldu mu?..

Çok çok, yeni İHA’larımızın başarısı anlatılırken, yokluk devrinde onların İHA’larına nasıl muhtaç olduğumuzu anlatıyoruz. Âlâ de, bugüne kalanlardan, metastaz yapmaya müsait hücrelerinin varlığından kuşku etmeden hesaplaşmayı yarım bıraktık? Vaktin asker, medya, diplomat, siyaset mimarisi bize o yılların gerçek hikayesini anlattılar mı? Hesaplaştık mı? İsrail’e, “gel bakalım küçük ülke, nedir bu yaptıkların” dedik mi?
İkinci bahis, İsrail’in, Kürdistan kurulması yolunda 1980’li yıllardan başlayarak, Türkiye-İran-Irak-Suriye haritasını şekilsizleştirme siyasetlerini, istihbarî faaliyetlerini, hatta ABD’ye akıl hocalığı yapan akıllarıyla hesaplaştık mı? Her boyutunu biliyor muyuz?

Terörle uğraşta, bir diğer ülkeye, insanlığa, hele günahsızlara halel gelmesin için evlatlarını feda eden Türkiye’ye, onlarca yıl boyunca kan kusturmanın hesabı ne oldu?

Sordunuz mu? Sormadık. Soramadık. E, hâlâ devam ediyor? Gazze’yi yok eden ABD ve İsrail -tabii öteki ülkeler de var- kanımızı bugün dahi dökmüyor mu?

Jeopolitik gerçekliklerin her değişiminde, ilgilerinizin değişmemesi gereken ülkeler listesi mi çıkaralım yani?

İLİŞKİLERİ TOPARLAMAK İÇİN HER KERESİNDE KILIFINA UYDURURSANIZ, KEFENİNİZE UYDURURLAR!

“O yılların koşulları, ruhu oburdu, o denli oldu. Yanlışlar da yapıldı. Lakin ebediyen ilgilerimiz berbat kalamaz”…

Şu yanlışları bir söylesenize?

Sizin ‘yanlış’ dediğiniz şey, annelerinizin, eşlerinizin, kızlarınızın doğurup, bu tuzaklara gömülen binlerce evladımızdı!

80’li, 90’lı hatta biraz daha ileri 2000’li yıllara da sirayet eden, tekrar yazayım, tortuları buzullara sıkışıp kalan donmuş ancak canlı virüsler üzere hâlâ mevcut, o periyodun hesaplarını gördünüz mü? Yoksa unuttuk gitti mi?

“Çok yakın ve sancılı periyottur, ağır ağır ilerliyoruz, arınıyoruz, inşallah o da olacak”.
Eyvallah.

Peki… Bunu ne yaptınız;

“Irak’ın ister Nasır’cı olsun ister Komünist olsun ikiye bölünmesi bekleniyor. Bunlardan biri Kürt ülkesidir. Sonuçta bu türlü bir bölünme, İran ve Türkiye’nin ziyanına olacaktır. Bu durum bizim faydamızadır. Suriye ve Irak’ın kalbinde, Arap dünyasını zayıflatacak bir Kürt devletinin kurulmasını istiyoruz. Araplarla uzun mühlet çatışma içinde kalacak bir devlet. Türkiye ve İran’ın topraklarına ve egemenliklerine daima bir tehdit olacaktır”. (*)

İsrail Dışişleri Bakanlığı arşivlerinde mevcut bu evrak, Türkiye’nin 1948’de İsrail’i tanımasının akabinde Ankara’ya atanan birinci büyükelçinin, yaklaşık on yıl sonra, yani 1959’da -bir daha yazıyorum, 1959’da- merkeze gönderdiği, Türkiye’yi İsrail’in yanına çekmek için kullanılacak kartı sabitliyor…

MOSSAD CASUSU BÜYÜKELÇİ

Elçi Eliyahu Sasson, Dışişleri Bakanlığı ve MOSSAD’da kritik koltuklara oturmuş, Türkiye’deki misyonu sırasında bizi öğrenmiş, uygun networklar kurmuş, hepsinden beslenerek bu aklı Tel Aviv’e önermiş, anlaşılıyor ki kabul de ettirmiş…

Bu stratejinin varlığına, yani Arap dünyasını Arap olmayan ülkelerle kuşatma, Türkiye-İran-Etiyopya-Sudan üzere, onları da bölünme ve terör tehdidiyle yanında tutma planına ait yakın tarihli okumalar yapıldı…

Ama bu tarih bambaşka!

Detayı çok. Bahsimizden, yani Gazze’den çıkmamak için genişletmiyorum. Lakin bu kartın açılmasının sebebinin, periyodun Türk hükümetinin İsrail’in yakınlaşma talebini/arzusunu, Arap dünyasıyla ilgileri bozmama ve 1958 Irak darbesinin muhtemel tesirlerinden sakınma nedeniyle geri çevirmesi/sınırlı tutması olduğu anlaşılıyor.

Dönelim; Sordunuz mu? Hesabını yani? ‘Sarı Öküz’ü zati vermeyecektik lakin verdiğimiz vakti bile hatırlamıyoruz ki.

Sonuç olarak, sistematik açılmış makus hesapları kapatmama huyumuz; ABD’yle en az 1945, İsrail’le de bölgenin terör yoluyla yırtılması planı üzerinden 1958’den başlayarak -hissediliyor ki evveli de var- bir kızıp bir unutarak günümüze kadar gelmiş.

İnşallah, Allah herkese ömür versin, bir 10-15 yıl sonra biz bu yazıyı motamot tekrarlamak, siz de okumak zorunda kalmazsınız…