Hürriyet muharriri gazeteci Nedim Şener, Fatih Terim fonu olarak da medyada gündem olan milyonlarca dolar paranın döndüğü dolandırıcılık olayına ait yazısında dikkat çeken tespitlerde bulundu.
Türkiye, güya birinci kere olmuş üzere günlerdir bir dolandırıcılık öyküsünü konuşuyor. Bir özel bankanın şube müdürü Seçil Erzan, ismi Fatih Terim ile anılan kelamda yatırım fonu üzerinden 43 milyon dolar, bazılarına nazaran ise 80 milyon dolara varan dolandırıcılığa imza attı.
İddialara nazaran futbolcu Arda Turan 7.5 milyon dolar, Selçuk İnan 1.9 milyon dolar, Muslera 500 bin dolar, Emre Belözoğlu 3.8 milyon dolar olmak üzere toplam 43 milyon dolar dolandırıldı. “Dolandırıcılık” dediğime bakmayın, aslında olan açgözlülük.
Çünkü iddianameye nazaran banka müdiresi Seçil Erzan, para getirenlerden kimilerine 25 gün için ABD doları bazında yüzde 10-15 ile, kimilerine ise fiyata bağlı olarak yüzde 26 üzere faiz vaadinde bulunmuş. İddianameye nazaran bunun yıllık getirisi dolar bazında yüzde 380 üzere akıl almaz bir orana çıkıyor. Seçil Erzan işi o denli büyütmüş ki; aylık yüzde 30-40 dolar bazında faiz önermiş. Bunun mümkün olmayacağını bilmesine karşın fahiş faiz, tamahkârkarın gözünü döndürmüş.
MİLYON DOLARLAR ÇANTALARDA: SPORTMEN, İŞADAMI, TABİP AÇGÖZLÜLER
Yani bu kıssanın kahramanları para sahibi olduğu halde daima daha fazlasını isteyen tanınmış atletler, işadamları, tabiplerden oluşan açgözlüleri, yani tamahkârları keşfeden Seçil Erzan isimli bir sahtekârdan oluşuyor.
Milyonlarca dolar para çantalarla hiçbir kayıt olmadan banka müdiresine gönderiliyor; kimi vakit pastane köşesinde el değiştiriyor. Milyonlarca dolar çantalar içinde ne bir makbuz ne bir dekont… Tek bir resmi evrak almadan sıradan bir kâğıt kesimi karşılığında elden teslim ediliyor.
Hepsi de gözü dönmüşçesine yıllık yüzde 380’i bulan dolar bazında faiz getirisi için. Elbette bu kıssanın sonu da öbür sahtekârlar ve tamahkârlarınkinden farklı bitemezdi.
HİÇ DEĞİŞMEYEN HİKÂYE
Bunun birinci sefer olduğunu zannedenler için daha evvel emsal hususta, 5 Temmuz 2021 günü kaleme aldığım yazımdan bir hatırlatma yapayım;
Osman Ziya Sülün – Sülün Osman, Güney Zobu – Raki, Abidin Cevher Özden – Banker Kastelli, Baki Cengiz Öygün – Banker Bako, Selçuk Parsadan.
Kâr hissesi ile çalışan holdingler; Fadıl Akgündüz -Jet Fadıl
Sahibi olduğu bankaların içini hortumlayan işverenler; Kenan Şaranoğlu – Titan saadet zinciri, Mehmet Aydın – Çiftlik Bank, Faruk Fatih Özer – Thodex kripto para vurgunu…”
Her biri farklı bir sahtekârlıkla gündeme gelen bu isimlerin ortak özelliği, Türkiye’deki “dolandırıcılık” tarihine damgasını vuran bireyler olması.
Sahtekârların yazdığı bir tarihin başka sayfasında “tamahkârlar” yani “açgözlüler” var.
1950’lerde Sülün Osman’ın Galata Köprüsü’nü, Beyazıt Kulesi’ni kimi gün satması kimi gün kiralamasıyla başlayan bu dolandırıcılık tarihimiz; sahtekârlarla, tamahkârların uğraşlarıyla oluştu.
BAŞKA BİR İSİM BULURLAR: “MAĞDUR”
Kısa müddette kısa yoldan para kazanıp varlıklı olma hayali kuran açgözlüleri hayalden uyandıran daima sahtekârlar olmuştur. Yani 70 yıl içinde, her periyoda damgasını vuran bir ya da birkaç sahtekâr varsa bu büsbütün açgözlülerin, tamahkârların sayesindedir.
Emek harcamadan, kısa yoldan köşeyi dönme düşü, sahtekâr dolandırıcı tarafından kâbusa döndürülünce de kendilerine bir diğer isim bulurlar: “Mağdur.”
CHARLES PONZİ DOLANDIRICI OYUNU
30 yıllık gazeteciliğimde “Banker mağdurları”, “Holding mağdurları”, “Banka mağdurları” bahisli kaç haber yazdığımı unuttum. 2000’li yıllarda saadet zinciri furyasında “Titan” başı çekiyordu. Üretim yapan hiçbir yatırımı olmadığı halde varmış üzere yapan ve bu yolla kısa müddette çok yüksek getiri vaadiyle gerçekleşen bu dolandırıcılık cinsinde; bir evvelki para yatıran kişinin “getirisi yani kâr ya da faizi” bir sonra para yatıran kişinin getirdiği para ile ödenir. Bu dolandırıcılık usulü Charles Ponzi ismiyle anılır. 1920’de binlerce kişiyi bu biçimde dolandıran Charles Ponzi’nin kurduğu, süratli ve yüksek kar zinciri bir söylenti ile yatırımcının kesilmesiyle kopar.
1980’lerdeki bankerler dolandırıcılığı, 1990’lardaki yüksek kâr hissesi ile para toplayan holdingler, 1990’lı yılların ikinci yarısı ve 2000’li yılların başında yüksek faizle para toplayıp bunları zimmetlerine geçiren banka hortumcuları, sonrasında Titan saadet zinciri, dün Çiftlik Bank, bugün Thodex kripto para vurgunu birbirinin tıpkı sahtekârlarla, tamahkârların öyküsüdür aslında.
Yaşı müsait olanlar elbette biliyordur; benim kelamım bugün yaşananları birinci defa gerçekleşiyor zannedenler için. İnsanoğlunda “tamahkârlık” olduğu sürece sahtekârlar ve elbette dolandırıcılık da olacaktır. Dün böyleydi, bugün de bu türlü, yarın da bu türlü olacak.
Değişen tek şey, sahtekâr dolandırıcılar ve tamahkâr dolandırılanların isimleri. Bir de mantık birebir olmasına karşın, dolandırmak için kullanılan enstrümanın niteliği.”
İki buçuk yıl evvel yazdığım yazının son cümlesi şuydu;
“Tamahkârlarda yani açgözlülerde bu hırs var epeyce onları dolandıracak bir sahtekâr kesinlikle çıkacaktır.”
İki buçuk yıl evvel yazdığım yazının son cümlesi aslında bugün yaşananların birinci cümlesi.
Hatta bundan sonra sahtekârlar tarafından dolandırılacak tamahkârların başına geleceklerin öyküsü…
News
